Niemand wil de pissebed zijn: zo word je een leider met impact

Niemand wil de pissebed zijn.

Hoe je de cirkel doorbreekt van cultureel ingesleten spartelen naar leiderschap met impact.

Ren jij van meeting naar meeting, van taak naar taak, van deadline naar crisis? Herken je dat je to-do-lijst sneller groeit dan je hem kunt afwerken, en hoe hard je ook werkt, het lijkt nooit genoeg? Je blijft maar doorgaan, taken oppakken, overal ja op zeggen. Je haalt steeds meer naar je toe en toch voelt het alsof je steeds verder achterop raakt. Je weet dat het zo niet langer kan, maar ...

Waarom neem je taken aan terwijl je agenda al uitpuilt en je weet dat je steeds verder wegzinkt? Waarom blijf je vastzitten in gewoontes die je uitputten? En toch zeg je weer ja. Altijd maar ja.

Tot je als een pissebed op je rug ligt, spartelend zonder maar een stap te zetten. Het werk stapelt zich op, en het lijkt alsof niemand in je team kan overnemen wat jij doet. Klopt dat ook voor jou? Lees dan verder.

Hieronder lees je hoe je de cirkel doorbreekt van cultureel ingesleten spartelen naar leiderschap met impact.

Vaak zien we het zelf al ver van te voren aankomen, toch komen we massaal niet in actie voor we echt wegzinken en de bodem voelen. Alles en iedereen moet wijken: Je team, je baas, je vrienden, je gezin. Je blijft doorgaan alsof je leven ervan afhangt, het lijkt alsof je geen keuze hebt. Denk jij wel eens: Nog even, dan wordt het beter. Helaas, je verliest het overzicht en bent alleen nog bezig met brandjes blussen. Je denkt niet meer aan de lange termijn. Je overleeft. letterlijk

Mijn visie: spartelen is gecultiveerd gedrag

Dit gedrag is niet toevallig. Kijk maar eens om je heen. Het lijkt wel of hard werken en druk zijn, evident zouden moeten zijn aan: succesvol zijn.

En wie wil dat niet?
Het is een geaccepteerd patroon, een culturele norm die door de jaren heen logisch en geconditioneerd is geworden. Maar dat betekent niet dat het de juiste keuze is.

Zo ben je goed bezig, behulpzaam en in ieder geval ben jij niet asociaal. Jou kunnen ze in ieder geval niks verwijten, toch? Het lijkt alsof je goed bezig bent, en destructief tegelijk! Maar als je 'het steeds klaar staan' niet op de juiste manier doet, is het niet alleen inefficiënt, het stagneert ook de groei van jouw team én jouw impact als leidinggevende.

Als ik nu omval, heb ik een serieus probleem. Dat kan écht niet.

Ik hoor de paniek in hun stem en zie het in hun ogen. Ze weten precies waarom het anders moet. Toch volgen direct de excuses waarom dat niet zou kunnen. Herkenbaar?

Hoe NEE zeggen je waarde vermeervoudigd

en de tegenstrijdigheden die je in de greep houden.

Je wilt je team graag helpen en neemt alles op je schouders. Je bent immers de expert op jouw gebied. Ze vragen om je hulp, dat voelt goed.

Hoe vaak denk je: Als ik nee zeg, wie doet het dan? Het voelt alsof alles op jouw schouders rust. Nee zeggen voelt alsof je je team, je leidinggevende of jezelf laat vallen. Dus blijf je pleasen.

Misschien denk je zelfs: Als ik nee zeg, ben ik onbetrouwbaar. Als ik nee zeg, ben ik zwak. Dus zeg je ja. Altijd maar ja. Je neemt de taken aan die anderen niet oppakken. Je helpt iedereen uit de brand. Maar ondertussen breek je langzaam af.

Het lijkt alsof je helpt door overal ja op te zeggen. In werkelijkheid houd je een uitputtend patroon in stand. Iedere keer dat je ja zegt tegen iets wat je niet kunt dragen, versterk je de illusie dat altijd doorgaan effectief is. Maar wat bereik je? Bouw je iets op, of breek je vooral af?

Hier zijn drie tegenstrijdigheden die ik regelmatig tegenkom:

1. Je wilt een zelfstandig team, maar je maakt jezelf onmisbaar. Het lijkt alsof je je team helpt door altijd beschikbaar te zijn. Problemen los je direct op, en je zorgt dat alles soepel verloopt. Vanuit een sterk verantwoordelijkheidsgevoel spring je overal bij. Je team leert niet zelfstandig te werken, omdat ze weten dat jij het uiteindelijk toch doet.

2. Je wilt resultaat, maar je houdt de productiviteit laag. Waar het sneller en efficiënter lijkt om zelf taken over te nemen en beslissingen te maken. Maar door alles zelf te doen, ontneem je je team de kans om verantwoordelijkheid te nemen. Ze wachten op jouw instructies, waardoor hun productiviteit stagneert.

3. Je wilt overzicht, maar je houdt vast aan controle. Je probeert alles te controleren omdat je denkt dat dat grip geeft. Maar hoe meer je probeert vast te houden, hoe minder overzicht je hebt. Je raakt verstrikt in korte-termijnproblemen en de details, terwijl je lange-termijndoelen uit beeld verdwijnen.

Conclusie...

Goedbedoeld en bekend gedrag levert niet altijd het gewenste resultaat. Wil je niet eindigen als een spartelende pissebed, dan heb je bewuste eigen keuzes te maken en verder te kijken dan wat je al kent. Je hebt moed nodig om het anders te doen dan je gewend bent. Echt afstand te nemen van de vertrouwde "zo doen wij dat altijd".

Want doe je hetzelfde met een negatieve uitkomst, dan kan je vast bedenken dat hetzelfde doen en harder werken, leid tot een groter negatief resultaat.
Geen 'Rocket Science', wel zonde van je inzet.

Meer weten?

Kom dan naar de Online Live Training:
NEE zeggen voor professionals

Ja, ik ben er bij!